τριθάλασσος

-η, -ο / τριθάλασσος, -ον, ΝΑ, και αττ. τ. τριθάλαττος, -ον, Α

(για τόπο) αυτός που περιβρέχεται από τρεις θάλασσες («τριθάλαττος ἡ Βοιωτία», Στράβ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + -θάλασσος (< θάλασσα), πρβλ. ὑπερ-θάλασσος].